Na takie pytanie podczas rekolekcji, które odbyły się w dniach 7-10 sierpnia 2024 roku, odpowiadała sobie młodzież żeńska, która zapragnęła twórczo przy boku Niepokalanej i św. Franciszka spędzić czas wakacji w Strachocinie.

Ponad 30 dziewcząt z różnych województw Polski, przyjechało w tych dniach do Oratorium Sióstr Franciszkanek Rycerstwa Niepokalanej. To właśnie tu, do tego szczególnego miejsca, Siostry zaprosiły dziewczęta na cztery dni przepełnione, radością, modlitwą i skupieniem.

Ćwiczenia rekolekcyjne, poprowadziła kadra w składzie: o. Tomasz Szok OFMConv z klasztoru w Radziejowie, Siostry ze Strachociny: s. Judyta M. Wojciechowska SFMI, s. Agnieszka M., s. Paulina M., aspirantka Agata i animatorki: Aleksandra z Długiego i Agnieszka z Manasterza.

Pierwszy dzień: 07 sierpnia 2024, środę rozpoczęliśmy przydzieleniem pokoi, grup wiekowych, spotkaniem zapoznawczym, a także nauką hymnu spotkania: O Panie uczyń z nas… Eucharystia, to zawsze najważniejszy punkt programu. Ojciec Tomasz, na podstawie Słowa Bożego z dnia, ukazywał dziewczynom, niezwykłą MIŁOŚĆ Boga, do każdej z nich. Podsumowaniem każdego rozważania, były zadawane przez Ojca trzy pytania, które dziewczęta do spotkań w grupach miały sobie rozważać.

Każdego dnia po obiedzie, dziewczęta które były pierwszy raz na rekolekcjach u Sióstr, miały możliwość zgłębienia duchowości Rycerstwa Niepokalanej. Codziennie w auli, s. Paulina, przygotowywała je do oddania się Niepokalanej w duchu św. Maksymiliana Kolbego.

W Godzinie Miłosierdzia, poszczególne grupy, spotykały się ze swoimi animatorami na spotkaniach w grupach. Najmłodszą grupę stokrotek, prowadziła an. Aga z s. Judytą M., młodszą grupę biedronek, an. Ola, a pomagała jej w spotkaniach s. Kamila M. Starszą grupę ryb, miała aspirantka Agata z s. Anną M., która również była gościnnie na spotkaniach w grupach, a najstarszą grupę ptaków, prowadziła s. Agnieszka M. Tym razem jak łatwo się domyślić, grupom patronowały atrybuty św. Franciszka z Asyżu. Spotkania rozpoczynały się Koronką do Bożego Miłosierdzia, a po nich przechodziły dziewczyny do refleksji i odpowiadania na zadane pytania przez o. Tomasza.

Oczywiście nie zabrakło posiłków i jednym z nich tuż po zakończonych spotkaniach, zawsze był podwieczorek. Tuż po nim, w kaplicy konferencja o. Tomasza.

Wieczory były pełne niespodzianek. Pierwszego dnia, s. Dominika M. przygotowała dla nas grilla, a animatorki i dziewczyny z najstarszej grupy, zadbały o dobrą zabawę. Pierwszego wieczoru na modlitwie różańcowej spotkałyśmy się przy figurze Matki Bożej Japońskiej: Królowej Pokoju, gdzie modliliśmy się o pokój na całym świecie.

Drugi dzień: 08 sierpnia 2024, czwartek rozpoczął się zamiast tradycyjnym budzikiem na pobudkę, lub dzwonkiem szkolnym czy telefonicznym, to cudnym śpiewem gwizdka skowronka… Dzień zaczął się dość wcześnie, jak na wakacyjne możliwości, ale szkoda było czasu na spędzanie go w łóżku. Rano spotkaliśmy się w łączności z całym Kościołem Świętym, na modlitwie brewiarzowej: Jutrzni. A o 9:15 na Eucharystii. Dziewczęta każdego dnia miały możliwość skorzystania z Sakramentu Pokuty i Pojednania.

Tego dnia Siostry, zaserwowały dziewczynom Olimpiadę, pełną zmagań fizycznych, ale i duchowych. Przy każdej bazie, a było ich 18, miały do zdobycia, nie tylko punkty, ale i konkretną cnotę na podstawie modlitwy franciszkańskiej i literę do utworzenia ostatecznego hasła, które jak się okazało na końcu, było hasłem tegorocznych rekolekcji: Co mam czynić, Panie?

Wieczór niespodzianek, był pełen wzruszeń, gdy to Paweł Nosek, autor licznych piosenek i wierszy, zagościł w naszych oratoryjnych progach i dzielił się z nami talentem, który otrzymał od Pana Boga i Niepokalanej. Przy dźwiękach akompaniamentu gitary, skrzypiec Pauliny Cecuły, fletu Wiktorii Cecuły, oraz wierszy przeplatanych przez p. Martę Lewicką, poruszał jakże piękne i ważne tematy, które nie są obce i dzisiejszemu pokoleniu: wiara, miłość, zaufanie, walka o nienarodzonych… Po koncercie była możliwość zakupienia tomiku wierszy, oraz otrzymania autografu.

Cały dzisiejszy trud, uwieńczyła adoracja Najświętszego Sakramentu, która swoiście, przygotowała nas do przeżywania piątkowej ciszy.

Trzeci dzień: 09 sierpnia 2024, piątek. Na porannej Eucharystii, Martyna z Chęcin oddała swoje życie Niepokalanej, a Hania ponowiła to oddanie. Do południa, pożegnaliśmy naszych gości, a spotkaliśmy się w strachocińskim Sanktuarium, ze św. Andrzejem Bobolą.

Od rana towarzyszyła nam atmosfera ciszy, a szczególnie zaznaliśmy jej tuż po wystawieniu Najświętszego Sakramentu, gdzie to sam Pan Jezus zaprosił uczestniczki rekolekcji, na pustynię. Był to czas w którym dziewczyny, mierzyły się z ziarnem SŁOWA BOŻEGO, które sobie wylosowały, a dzięki któremu odpowiadały sobie na postawione pytanie w haśle wakacyjnych rekolekcji. Piątkowa aura sprzyjała, do zachowania milczenia podczas obiadu, jak i postu przez cały dzień. W ten sposób uczyłyśmy się, że każdy piątek może być wyjątkowy, jeśli tylko zechcemy zrezygnować z siebie, swoich przyzwyczajeń, przywiązań z miłości do Pana Jezusa.

Wieczór, jak zwykle pełen niespodzianek. Bardzo namacalnie, bo w znaku relikwii, towarzyszyli nam Błogosławieni męczennicy z Peru: o. Michał Tomaszek i o. Zbigniew Strzałkowski. Po oglądnięciu prezentacji, oraz rozwiązaniu quizów związanych z życiem i męczeństwem tych polskich franciszkanów, dziewczyny dość szybko zorientowały się, że dokładnie tego dnia 09 sierpnia mija 33 rocznica ich męczeńskiej śmierci. Mało tego, w 1991 roku, tego dnia to był również piątek! I żeby jeszcze doskonalej uczcić ich pamięć, to zorientowaliśmy się, że Ojcowie o 20:00 odprawili Mszę Świętą, zanim do kaplicy wtargnęli terroryści. A my w godzinie ich męczeńskiej śmierci, odprawiamy drogę krzyżową i stacja im poświęcona, była stacją śmierci Pana Jezusa. Tego wszystkiego nie przewidzieli organizatorzy, to samo niebo przyszło z takimi niespodziankami…

Czwarty dzień: 10 sierpnia 2024, sobota to dzień bardzo radosny, bo od samego rana, cieszyliśmy się nowymi Rycerkami Niepokalanej. Podczas Eucharystii, 11 dziewczyn oddało swoje serca Matce Bożej. Na spotkaniu podsumowującym, nie zabrakło wzruszeń i podziękowań. Dziewczyny dzieliły się, jak ważny ten dzień jest w ich życiu i jak pięknie przeżyły czas rekolekcji. Oczywiście nie zabrakło nagród za olimpijskie zmagania, a do nich na pewno należał konkurs czystości w pokojach, który bez dwóch zdań wygrał pokój numer 7, a w nim mieszkająca Laura, Faustyna i Rachela.

Rekolekcje zakończyły się spacerem na Bobolówkę, oraz wspólną modlitwą z rodzicami o godzinie 15:00.

Zapraszamy do wysłuchania świadectw i relacji utworzonej w Radiu FARA, oraz do oglądnięcia prezentacji rekolekcyjnej.

Zapraszamy na kolejne rekolekcje już w zimie!