Ataku atomowego na Hiroszimę i Nagasaki dokonały Stany Zjednoczone. były to jedyne w historii dwa przypadki użycia broni atomowej do działań zbrojnych. Atak, który na zawsze pozostawił niezatarte znamię na historii Japonii. Rok 1945: 6 sierpnia o godzinie 8:15 bomba spadła na Hiroszimę, a 9 sierpnia o godzinie 11:02 na Nagasaki. Skutki tej zbrodni trwają do dzisiaj. Dla naszego Zgromadzenia natomiast był to początek tworzenia na ziemi japońskiej Niepokalanowa Żeńskiego… 

Może Niepokalana zechce  kiedyś założyć też Niepokalanów Żeński, tak potrzebny dla młodzieży żeńskiej… – wypowiedział swoje pragnienie serca św. Maksymilian w  liście z dnia 7 lipca 1936 roku skierowanym do s. Szczęsnej Sulatyckiej ze Zgromadzenia Sióstr Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, współpracownicy w dziele MI.

Ale dopiero po latach i to właśnie w Japonii, po wybuchu bomby atomowej na Nagasaki, pragnienie św. Maksymiliana się zrealizowało.

Po wybuchu bomby atomowej w Nagasaki do franciszkańskiego klasztoru, który wcześniej założył o. Maksymilian M. Kolbe, buddyjski mnich przyprowadził – licząc na pomoc zakonników – dwóch chłopców, którzy stracili rodzinę i dach nad głową. Potrzebujących było jednak znacznie więcej. O. Mieczysław M. Mirochna, który był wtedy przełożonym wspólnoty, zdecydował się otworzyć sierociniec i rozpocząć upragnione dzieła miłosierdzia. Pomoc braci oraz licznych wolontariuszy okazała się niewystarczająca. W 1949 r. o. Mieczysław założył nowe zgromadzenie żeńskie – Siostry Franciszkanki Rycerstwa Niepokalanej, spełniając w ten sposób ciche pragnienie o. Maksymiliana. Dużą pomocą dla o. Mieczysława w powstawaniu nowego Zgromadzenia była Kazuko Nakayama, która jako wolontariuszka pomagała franciszkanom w sierocińcu.

Początkowo Siostry wspierały dzieła prowadzone przez franciszkanów, ale z czasem zaczęły otwierać samodzielne placówki. Obecnie jest w Japonii 18 klasztorów, z czego 8 to zakłady dla niepełnosprawnych, w większości ofiary wybuchu bomby atomowej.