Posypmy głowy popiołem

Środa Popielcowa swą nazwę przyjęła z obrzędu posypywania głów popiołem. W obecnej liturgii symbolowi temu towarzyszą wypowiadane przez kapłana słowa: Prochem jesteś i w proch się obrócisz lub Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. To gest uznania swojej niewystarczalności i zależności od Boga. 

Tradycja posypywania popiołem na znak pokuty sięga VIII wieku. Od XI stulecia zwyczaj ten przyjął się w całym Kościele. Popiół pochodzi ze spalonych palm, poświęconych w poprzednim roku podczas Niedzieli Palmowej. Tego dnia obowiązuje wstrzemięźliwość i post. Prawem o wstrzemięźliwości są związani wszyscy powyżej 14. roku życia, a prawem o poście – osoby pełnoletnie do rozpoczęcia 60. roku życia. W tym dniu ludzi wierzących obowiązuje post ścisły, tzn. jeden posiłek do syta, bez potraw mięsnych.

Okres Wielkiego Postu jest dla wiernych wezwaniem do odnowienia życia i wewnętrznego nawrócenia. Od jego początku, aż do Wigilii Paschalnej, nie mówi się Alleluja. W tym czasie, w każdy piątek w kościołach odprawia się nabożeństwo Drogi Krzyżowej, w niedzielę nabożeństwo Gorzkich Żali. Wielki Post w Kościele katolickim to także czas przygotowań poprzez rekolekcje i spowiedź do największego święta w całym roku liturgicznym, do Zmartwychwstania Pańskiego, czyli Świąt Wielkanocnych.

Post zgodnie ze swoją nazwą nawiązuje do 40-dniowego pobytu Chrystusa na pustyni, gdzie pościł i był kuszony przez szatana. Jezus udał się w miejsce odosobnienia zaraz po przyjęciu chrztu z rąk św. Jana i przed rozpoczęciem publicznej działalności. Wtedy też św. Jan nawoływał do pokuty oraz przygotowania na przyjście Zbawiciela, który będzie chrzcił Duchem Świętym i ogniem.

Przez naszą ofiarność i wyrzeczenie towarzyszmy z miłością i oddaniem naszemu Zbawicielowi w Jego Męce i Śmierci krzyżowej.

Zachęcamy do przeczytania Orędzia Ojca Świętego Franciszka na Wielki Post 2015, jak również do codziennego uczestnictwa w rozważaniach franciszkańskich przeznaczonych na 40 dniowy okres pokuty.